Dünden devamla...
Bazen saygı, dürüstlük, özen, şefkat içeren çok basit, küçücük hareketler bize insanlığımızı, içtenliğin, kalbin gücünü hatırlatır. Bizim de içimizdeki sevgi kaynağını hareketlendirir, yüreğimizin kapasitesini hatırlarız... Böyle hareketler kalbimize dokunur, coşku bazen gözümüzden yaş bile getirir... Özellikle karşımızdaki bunu bize göstererek yapmadığında, hatta kimi zaman yapanın kim olduğunu bilmediğimizde, niyetin güzelliği, gücü ortamı kaplayıverir...
Küçücük bir örnek... Geçenlerde tek kişilik bir çalışmadayım. Genellikle çayın yanına atıştırılır diye kuruyemiş koyuyorum. O sıralar yoğunluk çok, alışverişe gidemiyorum, paylaşabilecek pek bir şey yok. Bir kasede birkaç kayısı yalnızca. Bir aralık oldu, içeri gittim, geldim. Bir baktım kayısı kasesi dolu. Arkadaşım çantasından kayısı koyuvermiş o arada. Hiç bir şey söylemedi. "Bak çantamda da kayısı varmış, koyayım" falan hiç bir şey. Çok doğal, sade ve yalın bir şekilde ihtiyacı görüp, tamamlayıvermiş kendine göre. Niyeti gereği ismini yazmayacağım, ama bu küçücük davranış kalbime dokundu. Bazen birbirimizin yaşamına yaptığımız küçücük katkılar hem yaşamlarımızı zenginleştiriyor, hem de kalbimizi açıyor...
Karşımızdaki ihtiyacını söylemeden yapılanlar... Hiç beklenmeyen birinden ya da hiç beklenmeyen bir zamanda gelen hoş sürprizler... Hiç tanımadığımız birine gösterdiğimiz özen... (Geçenlerde vapurda dışarıda oturuyorum. Yanımdaki kişi sigara içiyormuş, neden sonra fark ettim. Nasıl oldu da bu sigara dumanı bana gelmedi diye döndüm baktım. Zira dışarıda oturmak sigara içmeyenler için biraz eziyet olabiliyor. Bir baktım ki, dumanın kişilerin üzerine gelmemesi için özen gösteriyor ve bunu hiç göstermeden yapıyor. Yine kalbime dokundu.) Hiç kimse bilmeden yapılan küçük katkılar... Karşılık beklemeksizin sadece yürekten vermenin sevincini yaşamak için yaptıklarımız... Değerlerimizle uyum içinde yaşayarak neşeyle yaptıklarımız... Hele bunları bize yapanlar varsa, onları beslemek... Bunları daha da çok yapabilmeleri, başka kalplere dokunabilmeleri, kendi yaşamlarının zenginleşmesi için onları verdiklerinden daha da fazla beslemek...
Dünkü yazıda aklımıza güzel bir şey geliyorsa, hemen yapalım, diyordu. Şefkatimizi, özenimizi, saygımızı, içtenliğimizi yaşayacağımız küçücük hareketler geliyorsa mesela, hemen gerçekleştirsek ne güzel olur, değil mi? Kendimizin ve çevremizin yaşamı ne kadar zenginleşebilir... Ezber, tekdüze yaşamdan küçük paylaşımlar, derin keyifler yaşamına geçiveririz belki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder