Yaşamımızda çok önem verdiğimiz değerler kim olduğumuzu tanımlar. Hangi değerlerin bizim için önemli olduğunu görmek için bir egzersizi paylaşmak istiyorum bugün. Aslında çoğumuzun daha önce karşılaştığı, hatta yaptığı bir egzersiz belki. Işığı Arayanların Karanlık Yüzü kitabında da değişik versiyonları vardır. Kitap elimde yok, o nedenle yıllar önce edinmeyi çok istediğim ve Findhorn’da tanıştığım sevgili Maryann’ın hediye ettiği The Quest – Rediscovering a Sense of Soul (www.thequest.org.uk) kitabından alıyorum egzersizi bugün:
********
Saygı duyduğunuz ya da sevdiğiniz birini düşünün. Bu kişi, çok iyi tanıdığınız biri olabileceği gibi, uzaktan hayranlık duyduğunuz biri de olabilir. Bu kişiyi sevmenize, saygı duymanıza, hayran olmanıza sebep olan özelliklere bakın ve içinize en uygun gelen şekilde (not alarak, resmederek, kolaj yaparak) kaydedin:
********
Saygı duyduğunuz ya da sevdiğiniz birini düşünün. Bu kişi, çok iyi tanıdığınız biri olabileceği gibi, uzaktan hayranlık duyduğunuz biri de olabilir. Bu kişiyi sevmenize, saygı duymanıza, hayran olmanıza sebep olan özelliklere bakın ve içinize en uygun gelen şekilde (not alarak, resmederek, kolaj yaparak) kaydedin:
* Bu kişide saygı duyduğunuz özellikler, nitelikler neler?
* Hayranlık duyduğunuz hangi davranışları var?
* Bu kişinin yapıyor olduğu ya da yapmış olduğu neler var, sizin de “ah ben de yapmış olsaydım ya da yapsam” dediğiniz?
Bu niteliklerin sizde de olabilme ihtimalini düşünün bir süre- en azından potansiyel olarak var olabileceğini.
Şimdi de pek saygı duymadığınız bir kişiyi düşünün. Ve nedenlerini.
Size bu kişide ne hoş gelmiyor?
Aynı niteliklerin sizde de olabilme ihtimali üzerinde biraz düşünün.
Şimdi başkalarında gördüğünüz ve saygı gösterdiğiniz niteliklere dönün.
Bu nitelikleri dolu dolu yaşasaydınız ve ifade etseydiniz, nasıl olurdunuz, bunu hayal edin.
Bu egzersizde bilinçli olarak ya da bilinçli olmadan projeksiyon yaptınız: kendimizde tanımlayamadığımız ama başkalarında gördüğümüz ve aslında kendimizde de olan özellikleri görürüz. Bazen böyle olmasının sebebi, kendimizin harika özelliklerini kabul etmenin bize zor gelmesidir. Cömertliği, bilgeliği, sevecenliği kendimizde kabul etmektense, başkalarında görmeyi tercih ederiz. Aynı şekilde kendimizin bazı özelliklerini kabul etmek çok acı verici olabilir, o nedenle başkalarında görüp, onların olumsuzluğundan, soğukluğundan şikayet ederiz.
(sayfa: 49-50)
*********
Bu egzersizi en son 2006 yılında yapmışım. Şimdi cevaplarımı okuduğumda çok şaşırdım. Çünkü o zaman egzersizi yapmış, sonra da yazdıklarımı günlük yaşamda bir yere bağlayamadan yaşama devam etmiştim, daha doğrusu öyle sanmışım. Oysa öyle olmamış. O gün yazdığım değerleri bugün yaşamımda çok değişik boyutlarda dolu dolu yaşadığımı sevinçle fark ediyorum. İçinizden geliyorsa, üşenmeden zaman ayırmanızı öneriyorum dolayısıyla… :)
* Hayranlık duyduğunuz hangi davranışları var?
* Bu kişinin yapıyor olduğu ya da yapmış olduğu neler var, sizin de “ah ben de yapmış olsaydım ya da yapsam” dediğiniz?
Bu niteliklerin sizde de olabilme ihtimalini düşünün bir süre- en azından potansiyel olarak var olabileceğini.
Şimdi de pek saygı duymadığınız bir kişiyi düşünün. Ve nedenlerini.
Size bu kişide ne hoş gelmiyor?
Aynı niteliklerin sizde de olabilme ihtimali üzerinde biraz düşünün.
Şimdi başkalarında gördüğünüz ve saygı gösterdiğiniz niteliklere dönün.
Bu nitelikleri dolu dolu yaşasaydınız ve ifade etseydiniz, nasıl olurdunuz, bunu hayal edin.
Bu egzersizde bilinçli olarak ya da bilinçli olmadan projeksiyon yaptınız: kendimizde tanımlayamadığımız ama başkalarında gördüğümüz ve aslında kendimizde de olan özellikleri görürüz. Bazen böyle olmasının sebebi, kendimizin harika özelliklerini kabul etmenin bize zor gelmesidir. Cömertliği, bilgeliği, sevecenliği kendimizde kabul etmektense, başkalarında görmeyi tercih ederiz. Aynı şekilde kendimizin bazı özelliklerini kabul etmek çok acı verici olabilir, o nedenle başkalarında görüp, onların olumsuzluğundan, soğukluğundan şikayet ederiz.
(sayfa: 49-50)
*********
Bu egzersizi en son 2006 yılında yapmışım. Şimdi cevaplarımı okuduğumda çok şaşırdım. Çünkü o zaman egzersizi yapmış, sonra da yazdıklarımı günlük yaşamda bir yere bağlayamadan yaşama devam etmiştim, daha doğrusu öyle sanmışım. Oysa öyle olmamış. O gün yazdığım değerleri bugün yaşamımda çok değişik boyutlarda dolu dolu yaşadığımı sevinçle fark ediyorum. İçinizden geliyorsa, üşenmeden zaman ayırmanızı öneriyorum dolayısıyla… :)
Bu blogda çok değerli yazılarla karşılaşıyorum ve okumayı çok seviyorum.
YanıtlaSilyaşama ayırdığınız zamanlar için teşekkürler,
Bu süper bir egzersiz oldu..Hemen uyguladım..Gerçekten ilginç bir bakıs acısı:):)Teşekkürler
YanıtlaSil