Nerede kaldı yazılar diye mesajlar geliyor, meğer gün gün takip edenler varmış :)
Bugün yazı yok ama hala okumakta olduğum kitaptan hoşuma giden bir sözü paylaşmak istiyorum. Kendi kulaklarımı da kocaman açtım :)
"Yaşam öyküm; hayatımı, aşağı inen bir yürüyen merdivende yukarı çıkmaya çalışır gibi yaşamaktan vazgeçtiğim gün başlar."
Pascal de Duve (Belçikalı şair, 1964-1993)
Kibar Olma, Kendin Ol- Thomas d'Ansembourg- Sistem Yayıncılık
Aslında şu son günlerde fark ettiğim bir şeyi de paylaşmak istiyorum. Yaşam kolaylıkla akıp gittiğinde, içindeki başarıyı göremediğimi, ille zorluklar aşıldığında başarı hissi yaşadığımı fark ettim. Bir de yaşamın olumlu geri bildirimlerini ya duymakta zorlandığımı, ya da duysam da neredeyse bir kulağımdan girip, diğerinden çıktığını, içimde köklenmediğini, yer bulmadığını fark ettim. Yani gerçek yelpazesinin bir bölümünü görüyorum da, bir kısmını göremiyorum gibi. Ne ilginç.
Birkaç gün önce arkadaşım Arzu bir mesaj göndermiş, bugün okudum. İçinde teşekkür mektuplarının iyileştirme gücünden söz ediliyor. Her gün düzenli ve bilinçli olarak şükretmeye çalışıyorum, böyle bir kararlılığım var. Bu uygulama güzelliklere karşı duyarlılığımı artırdı, yüreğim gün içinde çeşitli kereler taşıyor.
Bu mesaj gelince ve son günlerde yaşadıklarımı düşününce, birkaç teşekkür mektubu yazmaya karar verdim. Biri kendime, biri yaşama, birkaç tane de yakınlarıma. Bu mektupları yazmadan, yani uygulamayı yapmadan, bu cümleleri buraya yazmak istemezdim ama parmaklarımdan kayıyor kelimeler şu an.
Yılbaşı geliyor... Elbette yaşam akıp gidiyor, zaman sanal bir kavram ama yine de değerlendirmeler yapmak, tamamlanmamışları tamamlamak için fırsat bilirim böyle zamanları. Tam teşekkür zamanı yani, o mesajda da yazdıkları gibi.
Bu vesileyle bu cümlelere gözü değen sizlere de teşekkürler. Okuyanlar olmasa, haydi haydi diyenler olmasa, yaşamlarındaki etkileri paylaşanlar olmasa, böyle yazarak farkındalığımı artırma ve başkalarına da ilham verme fırsatını kullanabilir miydim? Belki, belki değil. Ama paylaşmalar olduğunda sanki yaşamı birlikte kutluyoruz gibi hissediyorum... Gönülden teşekkürler bu kutlama fırsatı için...