Yaşamımda sessizlik içinde, konuşmadan, sosyalleşmeden geçen günlerin epey yeri var. Hatta bir ara hesaplamıştım, ömrümün bir yıla yakınını konuşmadan geçirmişim.
Yıllar önce Gaia House’ta duvarda Mevlana’nın bir sözüne rastlamıştım: “Let the silence whisper you the secrets of the universe.” – “Bırak sessizlik sana evrenin sırlarını fısıldasın.”
Sessizlik, durmak benim için iç dünyamda olan biteni daha rahat görmemi, duymamı, hissetmemi sağladığı gibi, dış dünya ile bağlantımı da daha iyi değerlendirmeme yardım etmiştir. Bir sonraki adımımı nereye atacağımı daha netlikle görmeme olanak sağlamıştır. Özellikle her an yoğun olarak farkında olamadığım ve oraya buraya koşturduğum dönemlerde, durup, neredeyim, ne oluyor diye bakmak benim için gerçek bir ihtiyaç. Sessizlik içinde detaylar daha rahat görülebiliyor ve bazen detaylarda önemli bilgiler saklı olabiliyor.
Yaşamımın bir döneminde ise uzun vipassana (vipassana zihne an’da olmayı öğreten, olanı olduğu gibi görmek için yol gösteren bir teknik) inzivaları yapmışlığım var. Bu inziva süreçlerini paylaşmayı çok istememe rağmen, bu paylaşımın bir deneyim aktarımından ziyade iç yolculuklarda ilham, destek, dayanışma ve açıklık oluşturması niyetinde olduğumdan ta bu zamana kadar bekledim bu yazıları yayınlamayı. Tekrar tekrar okudum. Umarım bu niyetime uygun yazabilmişimdir yazıları. Yazamamışsam, uyarın beni, çünkü niyetime uygun hale getirmeyi çok isterim.
Biraz gezi yazısı, biraz sessizliğin nimetleri yazısı, biraz da vipassana inzivalarına katılanlar için dayanışma yazısı niteliği taşıyorlar. Umuyorum herkesin ihtiyacı olanı bulabileceği kaynaklar olurlar. İç yolculuğumda bana zaman ve enerji kaybettirmiş olan çıkmaz yollar sizi hem güldürür (kimi yerlerde çok güldüm kendime, insan zihnine), hem de size zaman ve enerji kazandırır. Bu deneyimleri yazmak benim şefkat kapasitemi genişletti- kendime şefkat… Buna vesile olduğunuz için, yürekten teşekkürler…
Yıllar önce Gaia House’ta duvarda Mevlana’nın bir sözüne rastlamıştım: “Let the silence whisper you the secrets of the universe.” – “Bırak sessizlik sana evrenin sırlarını fısıldasın.”
Sessizlik, durmak benim için iç dünyamda olan biteni daha rahat görmemi, duymamı, hissetmemi sağladığı gibi, dış dünya ile bağlantımı da daha iyi değerlendirmeme yardım etmiştir. Bir sonraki adımımı nereye atacağımı daha netlikle görmeme olanak sağlamıştır. Özellikle her an yoğun olarak farkında olamadığım ve oraya buraya koşturduğum dönemlerde, durup, neredeyim, ne oluyor diye bakmak benim için gerçek bir ihtiyaç. Sessizlik içinde detaylar daha rahat görülebiliyor ve bazen detaylarda önemli bilgiler saklı olabiliyor.
Yaşamımın bir döneminde ise uzun vipassana (vipassana zihne an’da olmayı öğreten, olanı olduğu gibi görmek için yol gösteren bir teknik) inzivaları yapmışlığım var. Bu inziva süreçlerini paylaşmayı çok istememe rağmen, bu paylaşımın bir deneyim aktarımından ziyade iç yolculuklarda ilham, destek, dayanışma ve açıklık oluşturması niyetinde olduğumdan ta bu zamana kadar bekledim bu yazıları yayınlamayı. Tekrar tekrar okudum. Umarım bu niyetime uygun yazabilmişimdir yazıları. Yazamamışsam, uyarın beni, çünkü niyetime uygun hale getirmeyi çok isterim.
Biraz gezi yazısı, biraz sessizliğin nimetleri yazısı, biraz da vipassana inzivalarına katılanlar için dayanışma yazısı niteliği taşıyorlar. Umuyorum herkesin ihtiyacı olanı bulabileceği kaynaklar olurlar. İç yolculuğumda bana zaman ve enerji kaybettirmiş olan çıkmaz yollar sizi hem güldürür (kimi yerlerde çok güldüm kendime, insan zihnine), hem de size zaman ve enerji kazandırır. Bu deneyimleri yazmak benim şefkat kapasitemi genişletti- kendime şefkat… Buna vesile olduğunuz için, yürekten teşekkürler…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder