16 Haziran 2009 Salı

İçimizde Hala Bekleyen Var Mı?

Gün geçti, geçmişe takılı parça kalmadan sabah taze uyanmak niyetiyle...
Mayıs 2009, Turgutreis


Dün paylaştığım Yürekten İletişim eğitimini hazırlarken, ilham veren, yürek açan sözlerle karşılaştım... Birini bugün sizlerle paylaşmak istiyorum... Üzerinde düşünmeye, öyle mi diye bakmaya değer diye gördüm.

Raj Gill (nonviolent communication/ şiddetsiz iletişim eğitmeni) bir eğitiminde diyor ki:

"Gerçek bağışlama, geçmişi değiştirmekten ümidimizi kestiğimizde gerçekleşir."

Şöyle bir baktığımızda hepimiz aslında mümkün olmadığını elbette bildiğimiz halde alttan alta tamamen mantık dışı bir şekilde, bilincimizin göremediği bir yerde geçmişin değişebileceği ümidini taşıyor muyuz bazı olaylar, durumlar için?

Bakmaya değer.

Varsa böyle bir ümit, yüzleşmeye değer.

Ve içimizde bu değişikliği yıllardır bekleyen bir küçük kız/adam varsa, bir genç varsa, belki onlara en uygun şekilde geçmişin artık gerçek olmadığını anlatmanın, söyleyeceği bir şey varsa dinlemenin, bizimle bütünleşebilmesi için yapılmasına ihtiyaç duyduğu bir şey varsa, yapmanın, tamamlamanın ve içimizde beklediği odadan çıkarmanın zamanı gelmiştir... Belki... Bu yazı bir yere dokunduysa, belki... İç odalara bakmakta yarar olabilir...

İçimizde gün yüzüne çıkmaktan, özgürleşmekten müthiş sevinç duyacak kimler var acaba? Hangi parçamız kaldı geçmişe takılı? Belki bütünleşme zamanı geldi. Belki birleşme zamanı geldi...

Tek bir söz nerelere getirdi bizi, ben de şaştım bu yolculuğa... Bir davet var iç odalardan anlaşılan...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder