Şu son bir ayda dünya yer gezdim, Konya hikayeleri bitmedi bir türlü :))) Geleceğim diğerlerine de...
Konya'da kitapçıların olduğu bir han var... Rampalı Çarşı... Hemen Alaaddin Tepesine yakın... Konya kitaba meraklı diye düşünüyorum... Zira başka bazı illerde göremediğim kadar bir çeşitlilik vardı...
En alt katta da sıra sıra bir çok kart gördüm... Merakımı çekti... Yüzlerce kart... Müze gibi... Kimbilir kaç yıldır biriktirilmiş... Dükkanın içi, dışı, duvarlar... Sahibinin oğluyla görüştüm... Babası yıllardır kart işindeymiş... Bazı kartlar sararmış, gerçekten müze gibi... Epey bir dolandım, bir o kadar da sohbet ettik...
Orada bir karta rastladım, Nazım Hikmet'in bir şiiri... Bilmediğim bir şiiri... Ne güzel hiç beklemediğim bir yerde, beklemediğim bir güzellik...
Konya'da kitapçıların olduğu bir han var... Rampalı Çarşı... Hemen Alaaddin Tepesine yakın... Konya kitaba meraklı diye düşünüyorum... Zira başka bazı illerde göremediğim kadar bir çeşitlilik vardı...
En alt katta da sıra sıra bir çok kart gördüm... Merakımı çekti... Yüzlerce kart... Müze gibi... Kimbilir kaç yıldır biriktirilmiş... Dükkanın içi, dışı, duvarlar... Sahibinin oğluyla görüştüm... Babası yıllardır kart işindeymiş... Bazı kartlar sararmış, gerçekten müze gibi... Epey bir dolandım, bir o kadar da sohbet ettik...
Orada bir karta rastladım, Nazım Hikmet'in bir şiiri... Bilmediğim bir şiiri... Ne güzel hiç beklemediğim bir yerde, beklemediğim bir güzellik...
Ayşe'ciğimden ilham aldım, burada paylaşayım bugün :)))
Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
Oynasınlar türküler söyleyerek yıldızların arasında
Dünyayı çocuklara verelim
Kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
Dünyayı çocuklara verelim
Bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
Çocuklar dünyayı alacak elimizden
Ölümsüz ağaçlar dikecekler.
Nazım Hikmet
Fotoğraf: Küçücük yaşında doğal tarım yöntemlerini, yaşamı gören, öğrenen, hevesle, keyifle çalışan Tibet; kereviz fidesi dikiminde ekipte yerini almış... Şiirle fotoğraf çok anlamlı geldi, biri yolculuğun başı, biri sonuna doğru, ne güzel bir akış... İzmir, Ekim 2009
Halecim,
YanıtlaSilNazımın bu şiirini kreşte çalışırken yıl sonu gösterisinde iki çocuk okumuştu. O zaman de bu şiiri çok beğenmiştim. Yeniden okuyunca yine çok beğendim.
Bazen yaşam görünmez çizgilerle bazı yaşadıklarımızı birbirine bağlıyor gibi hissediyorum... Bu şiirin de farklı bir yerde, farklı bir şekilde kendini tekrar hatırlatmış olması güzel olmuş demek... Sendeki etkisini paylaştığın için teşekkürler...
YanıtlaSil