Fotoğraf Nisan sonu miniminnacık bir Likya yolu yürüyüşünden, Üçağız, Nisan, 2010Epey bir zaman önce bir kitap okuyordum, Halil Cibran'ın etkileyici bir sözüne rastladım. Elbet bir gün yazılara devam ederim diye, diğer sakladıklarımın arasına koydum.
Halil Cibran şöyle diyor:
"Bir zorbayı tahtından indirecekseniz,
Halil Cibran şöyle diyor:
"Bir zorbayı tahtından indirecekseniz,
önce o tahtı kendi içinizde yıkmalısınız."
(Felsefe Hayatınızı Nasıl Değiştirir? Aklı Başındakiler için Terapi, Lou Marinoff, 2007, Pegasus Yayınları)
Yine iş başa düşüyor değil mi! Ne yapıyoruz, ediyoruz, yine dönüp içimize bakmamız, değişikliğe kendi içimizde başlamamız gerekiyor, değil mi! Konu ev ahalisi olsa da, patron olsa da, politika olsa da, hep aynı, hep aynı... Sonra da bizdeki değişiklik bir şekilde bizden yayılıyor, hatta çok çaba göstermemize gerek kalmadan...
(Felsefe Hayatınızı Nasıl Değiştirir? Aklı Başındakiler için Terapi, Lou Marinoff, 2007, Pegasus Yayınları)
Yine iş başa düşüyor değil mi! Ne yapıyoruz, ediyoruz, yine dönüp içimize bakmamız, değişikliğe kendi içimizde başlamamız gerekiyor, değil mi! Konu ev ahalisi olsa da, patron olsa da, politika olsa da, hep aynı, hep aynı... Sonra da bizdeki değişiklik bir şekilde bizden yayılıyor, hatta çok çaba göstermemize gerek kalmadan...
Üzerinden tozlar kalkınca, yüreğimizdeki sevgi ışıldıyor...
Biriiinççç... Daha kimseler görmemiş anlaşılan, sevinç yazıları göremiyorum, o yüzden "Biriiinççç..." dedim:-)
YanıtlaSilHale'cim, bir kez daha hoşgeldin kendi bloguna ve evlerimize. Ben, hani gün atlamadan desem yeridir, baktım hep bir ümitle "Belki bugün yazmıştır!" diye düşünerek. Ve işte o gün, bugün! Yine çok anlamlı bir "Yola ışık tutan bir sözle" üstelik. Yazında da belirttiğin gibi, asıl yola yani içimize ışık tutan bir sözle aslında. İyi ki varsın Hale'cim, iyi ki...
Sevgiyle, Ayşe.
Ayşecim...
YanıtlaSilNeşen daim olsun... :) Bunca aradan sonra artık okuyan kalmamıştır diye düşünüyordum. Meğer nöbetteymişsin :) İyi ki yazdın, şevklendim. O şevkle bugün bir yazı daha koydum :) O yazının son cümlesine katkından dolayı teşekkürler :)))
"Üzerinden tozlar kalkınca, yüreğimizdeki sevgi ışıldıyor..." Nerelere koyayım şimdi ben bu cümleyi, tam da evdeki tozları almaya başlamışken.. Ben de uzunca bir süre her gün baktım yeni yazı yazmış mısın diye, sonra yine gözümü kapayıp "eski" yazılara okla basmaca... Şimdi ruh halime bakıyorum, nerede biraz önceki sıkıntılı halim (tümüyle ele geçirmemiş olsa da). Akış başlamış. Bu akış kesintiye ne zaman uğruyor?
YanıtlaSilHadi hoşca kal
Sevgiyle
Tugay